Edith van Leckwyck
Havengezicht
Over het schilderij
Havengezicht uit de begin jaren 30 van de vorige eeuw toen Edith van Lecvkwyck samen met Heinrich Campendonk naar Bretagne reisde (tussen 1930-1932). Haar vriendschap met Heinrich Campendonk groeide uit tot liefde en zij huwden in Middelkerke. Het huwelijk werd gesloten op 9 maart 1935. Gedurende haar huwelijk schilderde van Leckwyck niet. Pas na de dood van Henry Campendonk in 1957 begon ze, na meer dan 25 jaar, weer te schilderen. Ze verwierf voornamelijk bekendheid als schilderes van expressionistische landschappen en stadsgezichten en later door haar impressies van de zee, poëtische landschappen, fauna en flora en fantasievoorstellingen. Haar vroege oeuvre is topografisch interessant omdat het om nogal getrouwe landschappen en dorpsgezichten gaat. Bijgaand werk is daar een mooi voorbeeld van.
Over de kunstenaar
Edith van Leckwyck is 15 jaar als de Eerste Wereldoorlog uitbreekt en haar familie van Antwerpen naar Den Haag vlucht. Het gezin blijft hier gedurende de oorlogsjaren wonen. Edith weet al jong dat ze schilder wil worden. Ze krijgt les van de Belgische kunstenaars Jules Schmalzigaug en Willem Paerels, die ook naar Den Haag gevlucht zijn. Van Leckwyck exposeert haar werk pas voor het eerst in 1927, in Antwerpen en Den Haag. De reacties op haar tentoonstellingen zijn voorzichtig positief. Met het primitieve karakter van de kunstwerken weten de recensenten zich nauwelijks raad. Tijdens een tentoonstelling bij Cercle Artistique in Antwerpen in 1929 ontmoet Edith de schilder Heinrich Campendonck. Als ze in 1935 in het huwelijk treden, legt Edith haar penseel neer om haar man te ondersteunen. Na zijn dood in 1957 pakt Edith haar kunst weer op. Ze exposeert opnieuw in binnen- en buitenland.